पुर्खौली घर मध्यपश्चिम (हाल कर्णाली प्रदेश) को दैलेख सातला जन्मेका उनी अहिले सुर्खेतको पञ्चपुरी नगरपालिका वडा नम्बर ५ मा बसोवार रहेको छ । उनी कामकै दौरानमाा करिव दुई दर्शक देखि सपरिवार राजधानीको डेरामा विताएका छन् ।
सानै उमेरदेखि मेलापात अनि बनपाँखामा घाँस दाउरा गर्न जाँदा देखिनै लोक गित गुनगुनाउने गर्थ उनी । विद्यालय जीवनमा हरेक पटक सांस्कृतिक कार्यक्रममा भाग लिन कहिल्यै पछि नपर्ने उनै विश्वकर्मा सुर्खेतमा जसोतसो प्रवेशिका परीक्षा दिएपछि पेटकै लागि विभिन्न अवसरको खोजीमा धेरै भौतारिनु प¥यो ।

युवा अवस्थामा प्रवेश गरेकै समयमा मध्य पश्चिम क्षेत्रमा तत्कालिन माओवादीले मुलुकमा परिवर्तनको उर्जागर गर्ने विगुल फुकेको थियो । लाखैं मानिसहरु राज्य विरुद्धको दमनमा माओवादी जनयुद्धलाई साथ दिइरहेका थिए । उनी पनि सोही समय माओवादीको जनसंस्कृति फाँटमा आवद्ध भए । भेरी–कर्णाली इच्छुक सांस्कृतिक सगममा आवद्ध भई करिब ७–८ वर्षसम्म आफ्नो सांस्कृतिक कला भूमिगत कालमा माओवादी नेतृत्वलाई देखाए । अनि माओवादीले शान्ति वार्ता प्रक्रिया गर्ने आम सभा तथा सांस्कृतिक कार्यक्रममहरुमा मध्य पश्चिमका विभिन्न स्थानमा पुगी सांस्कृतिक जागरण मोर्चामा सहभागी भई आम नागरिकलाई जनयुद्धमा लामबद्ध हुन उत्साहित गरे गीत संगितको माध्यममार्फत ।

उनले त्यहाँ जनगायकको क्षेत्रमा समेत काम गरे । पछि उनै सामना सांस्ृकतिक परिवारसंग आवद्ध भई काम गर्दा गर्दै माओवादी र सरकारबीच शान्ति विस्तृत शान्ति सम्झौतामा हस्ताक्षर भएपछि राजधानी आए ।
२०६४ सालको पहिलो संविधान सभाको निर्वाचनसंगै राजधानीको वसाईसँग संर्घष गर्न थाले । पढाईमा तेज भएपनि उच्च शिक्षा अध्ययन गर्न नपाएका उनले व्यवहारिक रुपमा सिकेको गायन तथा सांस्कृतिक क्षेत्रको अनुभवलाई पूर्णता दिन औपचारिक रुपमा गीत संगीतको कक्षा नै लिन थाले । कला, गला र सांस्कृतिक क्षेत्रमा निकै रुची राख्ने खगेन्द्रका अहिलेसम्म दर्जन बढि गितहरुमा स्वर दिइसकेका छन् । उनका चर्चामा आएका गितहरु दुरदराजका बस्ती…, रुमाल बोहनी…, न कसैको हुनी बनायौं, गरिवको झुप्रो, प्रदेशीको पिडा… जस्ता मार्मिक र जनजीवनसंग सम्बन्धित गीतहरु गाएका हुन ।

उनले मनोरञ्जन दिनका लागि मात्र संगीतमा नलागीप् आफुले प्रस्तुत गरेका विषयले समाजमा समेत केही जनसचेतचना र जानकारीमुलक होस भन्ने चाहान्छन । आफ्नै स्थायी बसोबास भएको पञ्चपुरी नगरपालिकाको सांस्कृतिक, ऐतिहासिक, पौराणिक, धार्मिक तथा पर्यटकिय क्षेत्रलाई समेटेर तयार पारिएको गीत जामु तातापानी बोलको गीत प्रकाशनमा आएको छ । साच्चीको आफ्नो थलोलाई हृदयदेखि माया गर्ने खगेन्द्रले संगीतको माध्यम मार्फत विश्वसामु नगरपालिकालाई चिनाउने प्रयासलाई निकै उपलब्धीका रुपमा लिन सकिन्छ ।

यस गीतमा स्वर खगेन्द्र विश्वकर्मा, गौरी भट्ट लय विश्बकर्मा शब्द अमर कार्की, एरेन्ज जुजु गुरुङ, गीतमा निशा कंडेल, मिनबाबु बुढा क्षेत्री रहेका छन् । भिडियोलाई मान बहादुर वलीले सम्पादन गरेका छन् भने हेमन्त कंडेलले छायाङकन गरेका छन् ।
म्युजिक भिडियोमा पञ्चपुरीको भौगोलिक अवस्था, यातायात, देवि देवताका मन्दिरका साथै शहरदेखि ग्रामिण परिभेषसम्मलाई समेटिएको छ । यो भिडियोले यस क्षेत्रमाा पर्यटन प्रवद्र्धनमाा सहयोग पुग्ने विश्वास नगरपालिकाको रहेको छ ।

जीवनका कथा व्यवस्था
उनीको बसोबास रहेको सुर्खेत जिल्ला पञ्चपुरी नगरपालिका वडा नम्बर ५ मा २०७१ साल साउन २९ गते परिवारमा ठूलै बजपात प¥यो । सुतीरहेको समयमाा अचानक बाढी पहिरो आई परिवारका ५ सदस्य गुमाउनु प¥यो । बुवा (७४) आमा (६१) छोरा दुई (४) र (१) वर्षका गुमाउँदाको पिंडा सम्झिदाँ अहिले पनि उनको मनमा भक्कानो छुटेर आउँछ । खगेन्द्रकी जिवनसंगिनी पवित्रा विश्वकर्माको भने संयोग नै मान्नुपर्छ बाढीले बगाउँदा रुखमा अड्केर ज्यान जोगियो । परिवारमा श्रीमती बाहेक सबै जना गुमाएका विश्वकर्मा राजधानी भएकाले खवर पाउँदा बाचेर पनि मृत्युशैय भए ।

सो बाढीमा परी छिमेकीहरु १३ जनाले ज्यान गुमाउनुपर्दाको पीडा उनलाई अहिलेपनि झल्झली आखाँबरीपरि खुमेको छ । परिवारका सदस्य गुमाएका उनी घर पुग्दासम्म गाँउले उद्दार गरी अस्पताल पुराइएकी श्रीमती अचेत अवस्थामा थिइन । श्रीमतीलाई थप उपचारका लागि चिकित्सकको सल्लाहमा घरबारबिहीन भएका उनले राजधानी ल्याई उपचार गरे । विस्तारै मनलाई सम्हाल्दै सुन्दर पपिरवारलाई गुमाएका उनी जीवनको गोरेटोमा फेरी उभिने प्रयास गरे । अहिले उनका दुई छोरी र एक छोरा राजधानीमै रहेका छन् । प्राकृतिक प्रकोपले पारिवारिक पिंडामा परेका खगेन्द्रले शोकलाई शक्तिमा बदल्दै आफ्नो सांगितिक कमलाई निरन्तरता भने दिइ राखे ।

२०६८ सालदेखि अहिलेसम्म इन्द्रेणीमा आवद्ध भई मुलुकका कुना कन्दरा अनि डाँडा पाँखासम्म हारर्माेनियमको झोला बोकी हर सुख दुःखमा पुग्ने गरेका छ । गायनका साथै उनीमा सबै प्रकारका बाध्यबाधन सामग्री बजाउने कला छ । डेउडा, लोकगित, आधुनिक गित समेत गाउन त्यतीकै खप्पिस उनी निकै रोमान्टिक छन् ।

हरेक स्थान र परिवेशसंग सहजै घुलमिल हुने क्षमताका उनी निकै मेहेनेती र सरल स्वभावका छन् । समाज र मुलुकका लागि सांगितिक क्षेत्रको माध्यम मार्फत केही जागरण ल्यान सकिने विश्वासमा रहेका उनले अब कृषि क्षेत्रलाई आधुनिक र व्यवसायिकरण गर्न सबै पक्ष लाग्नुपर्ने धारणा राख्द छन् । संगीतको माध्यम मार्फत कृषि क्षेत्रको उत्पादनमा जोडिने समय आएको भन्दै अब फरक किसिमबाट लाग्नुपर्ने समय आएको उनको बुझाई छ ।

उनको विचारमा गित संगितको माध्य मार्फत क्षणिक स्वार्थ र मनोरञ्जनको लागि प्रस्तुत गर्नुभन्दा पनि समाजलाई चेतना र जानकारी हुने खालका गायनमा लाग्नुपर्ने धारणा राख्छन् ।